✳️اللهوف عَن راوي الحَديثِ :
ثُمَّ إنَّ الحُسَينَ عليه السلام دَعا الناسَ إلى البَرازِ ، فَلَم يَزل يَقتُل كُلَّ مَن بَرَزَ إلَيهِ ، حَتّى قَتَل مَقتَلةً عَظيمَةً، وَهُوَ في ذلك يَقولُ :
القَتلُ أولى مِن رُكوبِ العارِ
وَالعارُ أولى مِن دُخولِ النارِ
قال بَعضُ الرواةِ : وَاللّه ِ ما رَأيتُ مَكثوراقَطُّ قَد قُتِلَ وُلدُهُ وَأهلُ بَيتِهِ وَأصحابُهُ أربَطُ جَأشا مِنهُ ، وَإنَّ الرجالَ كانَت لَتَشُدُّ عَلَيهِ فَيَشُدُّ عَلَيها بِسَيفِهِ فَتَنكَشِفُ عنه انكِشافَ المَغزىِّ إذا شَدَّ فيها الذِئبُ ، وَلَقَد كانَ يَحمِلُ فيهم ، وَقَد تَكَمَّلوا ثَلاثينَ ألفا ، فَينهَزِمونَ بَينَ يَديهِ كَأنَّهُم الجَرادُ المُنتَشِرُ ، ثُمَّ يَرجِعُ إلى مَركَزِهِ وَهُوَيَقولُ :
«لا حَولَ وَلا قُوَّةَ إلّا بِاللّه ِ العَليِّ العَظيمِ» .
اللهوف ـ به نقل از راوى حديث ـ :
آن گاه، حسين عليه السلام دشمن را به جنگ تن به تن طلبيد. هر كس را كه به مبارزه اش مى آمد مى كشت، چندان كه شمار عظيمى را از پاى درآورد، و در ضمن مبارزه مى فرمود:
كشته شدن سزاوارتر از پذيرش ننگ است
ننگ بهتر از رفتن به آتش دوزخ است
يكى از راويان مى گويد:
به خدا قسم هرگز نديده ام شخص مغلوبى را كه فرزندان و اعضاى خانواده و يارانش همگى كشته شده باشند و مانند حسين چنين آرام و خونسرد باشد. لشكر دشمن حلقه را بر او تنگ مى كرد اما او با شمشير خود بر آنان حمله مى آورد و چنان از برابر او مى گريختند كه گله اى بز از برابر گرگى كه بر آن حمله كرده باشد. او بر سپاه سى هزار نفرى آنان يورش مى آورد و آنها را مانند مور و ملخ پراكنده مى ساخت، و آن گاه «لا حول و لا قوّة إلّا باللّه العلىّ العظيم» گويان به قرارگاه خود باز مى گشت.