محکوم شدن عالِمِ شامیِ

محکوم شدن عالِمِ شامیِ مدعیِ فقه و کلام، در مباحثۀ کوتاه با امام صادق (علیه‌السلام):

📜 عنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ، قَالَ:
كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ، فَوَرَدَ عَلَيْهِ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ، فَقَالَ: إِنِّي رَجُلٌ صَاحِبُ كَلَامٍ وَ فِقْهٍ وَ فَرَائِضَ، وَ قَدْ جِئْتُ لِمُنَاظَرَةِ أَصْحَابِكَ.
فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ: «كَلَامُكَ مِنْ كَلَامِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَوْ مِنْ عِنْدِكَ؟»
فَقَالَ: مِنْ كَلَامِ رَسُولِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ مِنْ عِنْدِي.
فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ: «فَأَنْتَ إِذاً شَرِيك رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ؟»
قَالَ: لَا،
قَالَ: «فَسَمِعْتَ الْوَحْيَ عَنِ اللَّهِ- عَزَّ وَ جَلَّ- يُخْبِرُكَ؟»
قَالَ: لَا.
قَالَ: «فَتَجِبُ طَاعَتُكَ كَمَا تَجِبُ طَاعَةُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ؟»
قَالَ: لَا.
فَالْتَفَتَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِلَيَّ، فَقَالَ: «يَا يُونُسَ بْنَ يَعْقُوبَ، هذَا قَدْ خَصَمَ نَفْسَهُ قَبْلَ أَنْ يَتَكَلَّمَ»
(كافي، ج‏1، ص: 417)

ترجمه:
يونس بن يعقوب گويد: خدمت امام صادق عليه السلام بودم كه مردی از اهل شام بر آن حضرت وارد شد و گفت: من علم كلام و فقه و فرائض مي‌دانم و برای مباحثه با اصحاب شما آمده‏ام.
امام صادق(ع) فرمود سخن تو از گفتار پيغمبر است يا از پيش خودت؟
گفت: از گفته پيغمبر و هم از خودم.
امام فرمود: پس تو شريك پيغمبری؟ گفت: نه.
فرمود: از خدای عزوجل وحی شنيده‏ای كه به تو خبر دهد؟
گفت: نه.
فرمود: چنانكه اطاعت پيغمبر را واجب مي‌دانی اطاعت خودت را هم واجب مي‌دانی؟
گفت: نه!
حضرت به من متوجه شد و فرمود: ای يونس پسر يعقوب! اين مرد پيش از آنكه وارد بحث شود خودش را محكوم كرد.