داشتم کتاب خاطرات شهید اسماعیل محبی رو میخوندم.
اسم کتاب «نابینا» بود؛ چون این شهید بزرگوار مادرزاد از دو چشم نابینا متولد شده بود.
راستش از خودم و از این شهید خیلی خجالت کشیدم. بعد از تموم شدن کتاب، تنها چیزی که به ذهنم میرسید، این بود که چقدر ما ناشکر و ناسپاس هستیم. این همه نعمت در اختیارمون هست، ولی بازدهیمون نزدیک به صفر. حتما این کتاب رو بخونید. شهید اسماعیل محبی مصداق بارز این بیت بود:
شیعهی مرتضی علی عمر تلف نمیکند
از لحظات و فرصتش صرفنظر نمیکند
👆این مطلب را هم یکی از دوستان اهل قلم فرستادند.
دوستان می توانند کتاب نابینا را در نمایشگاه کتاب از غرفه نشر شهید هادی تهیه کنند.