وقتی خداوند به موسی دستور می‌دهد
بسم الله الرحمن الرحیم
وقتی خداوند به موسی دستور می‌دهد که عصایش را بیفکند و آن عصا به یک مار بزرگ تبدیل می‌شود، این واقعه به ما یادآوری می‌کند که جهان و هر آنچه در آن است، ممکن است دارای ابعاد و صورت‌هایی متفاوت باشد. آنچه ما می‌بینیم، تنها یک وجه از حقیقت است.
ای بسا چیزی که به ظاهر ساده و معمولی به نظر می‌رسد، در حقیقت ماهیتی کاملاً متفاوت داشته باشد. عصایی که در این دنیا بی‌خطر و بی‌جان جلوه می‌کند، در آنجا و در باطن، ماری عظیم‌الجثه و هولناک باشد.
این تغییر شکل به ما می‌آموزد که در این جهان هیچ‌چیز ثابت و یکسان نیست. واقعیت‌ها ممکن است در زیر سطح ظاهر، به گونه‌ای دیگر باشند.
قرآن کریم در آیه‌ای می‌فرماید: «وَنَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ» (اسراء/۹۷)؛ یعنی مردم در قیامت بر صورت‌هایشان محشور می‌شوند.
این آیه به حقیقت و چهره‌های واقعی انسان‌ها اشاره دارد. چهره‌هایی که در این دنیا شاید معمولی به نظر برسند، اما در آن روز عظیم، ممکن است هولناک و وحشت‌انگیز آشکار شوند.
در واقع، این بیان به حقیقت وجودی انسان‌ها و سرنوشتشان اشاره دارد. چهره‌هایی که در این دنیا پنهان‌اند، و ای بسا عصای دستمان باشند، اما در قیامت آشکار خواهد شد که چه جانوری بوده‌اند.
نتیجه:
همانطور که عصای موسی به مار تبدیل شد، در قیامت نیز انسان‌ها با چهره‌های حقیقی خود محشور می‌شوند که ممکن است بسیار متفاوت از آنچه در دنیا نشان می‌دهند باشد. این امر به ما یادآوری می‌کند که حقیقت و سرنوشت هر فرد تنها در روز قیامت آشکار خواهد شد.
@mrranjbar3
اللهم عجل لولیک الفرج الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم