دریچه ی سقوط♦️

دریچه ی سقوط♦️

‍ بعض اهل سلوک فرموده اند سالهای مدیدی بر سالک مبتدی میگذرد تا از قضاوت دیگران خارج شود.

قضاوت دیگران تفسیر باطنی از خویشتن است که فرافکنی نفس اجازه ی تشخیص هویت خویش در ظهورات خارجی را بر نمی تابد.

چه روزها و شب ها باید بر امثال ما بگذرد تا به این مقام برسند که دیگران را فارغ از نقائص خود قضاوت نکنند.

و چه شیرین فرمود سالار و سید شهیدان اباعبدالله الحسین علیه السلام در جواب کسی که از ایشان درباره ی ادب پرسید:

سُئِلَ الاْمامُ الْحُسَيْنُ عليه السلام عَنِ الاَْدَبِ، فَقالَ:هُوَ اَنْ تَخْرُجَ مِنْ بَيْتِكَ، فَلا تُلْقِىَ اَحَداً اِلاّ رَأَيْتَ لَهُ الْفَضْلَ عَلَيْكَ

(موسوعه کلمات الامام الحسین علیه السلام)

ادب آن است که هرگاه از خانه خارج شدی،احدی را نبینی الا اینکه او را برتر و با فضیلت تر از خویش بدانی.

و چه بسا معنای” بیتک ” همان خروج انسان از توجه به خویشتن به خارج از خویش و توجه به تمثلات خارجی نفس باشد.

رزقنا الله و ایاکم

♦️المکتوبات فی النجف الاشرف
@m_h_esfahani