«درخواست مُردگان از زندگان»
«درخواست مُردگان از زندگان»
اموات در هر جمعه از ماه رمضان میآیند، میایستند و با صدایی محزون و با حالتی گریان میگویند: ای خانواده من! ای فرزندان من! ای نزدیکان من! با چیزی به ما مهربانی کنید تا خدا به شما رحم کند. ما را یاد کنید و از دعا فراموش نکنید.
بر ما و غربت ما رحم کنید؛ ما در زندان تنگ و اندوه طولانی و در سختی هستیم. بر ما رحم کنید و از دعا و صدقه دادن برای ما کوتاهی نورزید؛ شاید قبل از آن که مثل ما شوید، خدا بر ما رحم کند.
ما بر گذشته حسرت میخوریم. ما نیز مثل شما توانا بودیم. پس ای بندگان خدا! به ما گوش فرا داده و فراموش نکنید! فردا روزی شما نیز خواهید دانست. چیزهای اضافی که در دستتان است، قبلاً در دست ما نیز بود. اما در راه بندگی خدا انفاق نکردیم و از حق مانع شدیم و لذا ضرر و سختی آن بر دوش ما قرار گرفت و سود آن به دیگران رسید.
با درهمی یا تکّه خمیر نانی یا تکّه کوچک گوشت به ما توجه و مهربانی کنید. سپس ندا میکنند: بهزودی بر خود میگریید، در حالی که برایتان سودی ندارد. چنانکه که ما میگرییم و برای ما نفعی ندارد. پس قبل از آنکه مثل ما شوید، تلاش کنید.
مستدرک الوسائل: ج۲، ص۱۶۲
■ @ShiaTowhid