خوشحالی خداوند از توبه بنده
🔸️ابوعبیده حذاء از امام باقر (علیه السلام) نقل می کند که: « سَمِعْتُ أَبا جَعْفَر (علیه السلام) يَقُولُ: إِنَّ اللهَ تَعالى أَشَدُّ فَرَحاً بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ مِنْ رَجُل أَضَلَّ راحِلَتَهُ وَ زادَهُ فی لَيْلَة ظَلْماءَ، فَوَجَدَها فَاللهُ أَشَدُّ فَرَحاً بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ مِنْ ذلِكَ الرَّجُل بِراحِلَتِهِ حَینَ وَجَدَها.»
🔸️از امام باقر (علیه السلام) شنیدم که: «خوشحالى خداوند از توبه بنده اش، شدیدتر است از خوشحالى مردى که در شبى ظلمانى، زاد و راحله و آب و غذایش را گم مى کند و سپس آنها را مى یابد. همانا خوشحالى خداوند از توبه بنده اش، از خوشحالى آن مرد به هنگام یافتن زاد و راحله اش شدیدتر است.»
🔸️آیا بنده گناه کار نباید در برابر چنین خدای مهربانى احساس شرم داشته باشد؟! آیا نباید فرصت را مغتنم شمارد و توبه کند؟ انسان اگر اکنون توبه نکند، از کجا مطمئن است که تا چه زمانى زنده مى ماند؟
🔸️بسیارى از افراد مشغول زندگى روزمره خود بودند؛ اما ناگاه مرگ به سراغ آنها آمد و بر اثر سکته یا حادثه دیگرى جان سپردند. ما حتى وقتى مشغول نماز هستیم، مطمئن نیستیم که تا پایان آن زنده بمانیم.