خدا گواه بر اعمال

قَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّا تُؤْتُونِ مَوْثِقًا مِّنَ اللَّهِ لَتَأْتُنَّنِي بِهِ إِلَّا أَن يُحَاطَ بِكُمْ فَلَمَّا ءَاتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللَّهُ عَلَا مَا نَقُولُ وَكِيل

(پدر) گفت: من هرگز او را با شما نخواهم فرستاد تا آنكه (با سوگند) به نام خدا وثيقه‏ اى محكم بياوريد كه حتماً او را نزد من برگردانيد، مگر آنكه همه شما گرفتار حادثه‏ اى شويد. پس چون وثيقه خود را آوردند (پدر) گفت: خداوند بر آنچه مى‏گوييم وكيل است.
آیه 66 از سوره مبارکه يوسف

1- به صرف خويشاوندى اكتفا نكنيد و قراردادها را محكم كنيد. «لن ارسله معكم حتّى…»*
2 – در قراردادها، پيش‏بينى حوادث غيرمترقّبه و خارج از حيطه اختيار را بكنيد. «الاّ ان يحاط بكم» (تكليف خارج از توانايى، ممنوع است.)
3- محكم‏كارى‏هاى قانونى و حقوقى، شما را از توكل به خداوند غافل نكند. «اللَّه على ما نقول وكيل»