🌌شب پنجم: حضرت زهیر(ع) و…

🌌شب پنجم: حضرت زهیر(ع) و…

این شب مانند شب چهارم میان چند شهید کربلا مشترک است. شب پنجم به حبیب بن مظاهر و حضرت عبدالله بن حسن کودک هشت سالة امام مجتبی(ع) نیز منسوب است. عبدالله(ع) در شمار آخرین شهیدانی بود که پیش از شهادت امام حسین(ع) در ظهر عاشورا به شهادت رسید.

زهیر، الگوی عاشقی کربلاست. او تا چند روز پیش، از دیدار حسین(ع) هراس داشت، اما پس از آن که به خیمه امام گام نهاد، هراسش به عشقی جاودانه بدل شد. بارقه نگاه حسین(ع) چنان در جانش اثر کرده بود که از همه هستی خود گذشت و از دنیا و خانمان گسست. او در این راه چنان پیش رفت که به یکی از فرماندهان سپاه آن حضرت تبدیل شد.

@farzand_aftab

Tags 🌌شب پنجم: حضرت زهیر(ع) و...

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

بسم الله الرحمن الرحیم
————————–
با سلام و خیرمقدم خدمت شما دوست عزیز
————————-

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

کشته اشکها
امام حسين (ع)
أنَا قَتيلُ العَبَرَةِ لايَذكُرُني مُؤمِنٌ إلاّ استَعبَرَ؛
من كشته اشكم؛ هر مؤمنى مرا ياد كند، اشكش روان شود
منبع
بحار الأنوار: ج 44، ص 284

——————————-

زبان حال امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف
من هرروز یک بار می گویم:
هل من ناصر ینصرنی.
————————————–
امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف :
فاصله شيعيان از ما به اندازه گناهانشان است.

گفتم که روي خوبت از من چرا نهانست

گفتا تو خود حجابي ورنه رخم عيانست
———————————

🌹امام زمان (عج) :”اكثـر و الـدعا بتعجيل الفـرج
فـان ذلك فـرجكـم”

🌹براى تعجيل فرج زياد دعا كنيد,
زيرا همين دعا كردن, باعث فرج و گشايش زندگی شما می شود.

📚کمال الدین ۴۸۵

—

قال الامام المهدی علیه السلام:
«لَوْ أَنَّ أَشْیاعَنا وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ عَلَى اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِى الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الُْیمْنُ بِلِقائِنا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا.»:

(طبرسی، احتجاج، ج 2، ص 600، ش 360)

امام زمان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف فرمودند:

اگر شیعیان ما ـ كه خداوند آنها را به طاعت و بندگى خویش موفّق بدارد ـ در وفاى به عهد و پیمان الهى اتّحاد و اتّفاق مى داشتند و عهد و پیمان را محترم مى شمردند، سعادت دیدار ما به تأخیر نمى افتاد و زودتر به سعادت دیدار ما نائل مى شدند.

…………..

پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم)
هيچ بنيادي در اسلام بنا نهاده نشده است
که نزد خداوند عزوجل محبوب تر از ازدواج باشد.
——————————–
امام مهدی(عج):
إنَّ لِي في إبنَةِ رَسولِ اللّه ِ اُسوَةٌ حَسَنةٌ؛
دختر رسول خدا (فاطمه) براى من
سرمشقى نيكو است.
————————————–

#امام_خمینی(ره) : مسئولان جمهوری اسلامی اگر بفکر ایجاد حکومت جهانی حضرت حجت نباشند، خائن و خطرسازند حتی اگر به مردم خدمت کنند.

————————–

رهبرانقلاب: هر قدمی که در راه استواری
این انقلاب اسلامی برمی‌دارید، یک قدم به
ظهور حضرت مهدی(عج) نزدیک‌تر می‌شوید.
———————————————–
علامه طباطبایی : شما خوب باشید ،
امام زمان علیه السلام خودش سراغتان می آید .
————————————–

آیت‌الله بهجت ره:
کسانی منتظر فرج هستند که برای خدا و در راه خدا منتظر آن حضرت باشند، نه برای برآوردن حاجات شخصی خود.

====

رهبرانقلاب:کسی که وقتی کشور اسلامی مورد تهدید است،آماده دفاع از ارزشها و پرچم برافراشته اسلام است،میتواند ادعا کند اگر امام زمان بیاید،پشت سر ایشان در #میدانهای_خطر قدم خواهد گذاشت.

آیت‌الله بهجت ره:

قلب‌ها از ایمان و نور معرفت خشڪیده است. قلب آباد به ایمان و یاد خدا پیدا ڪنید، تا براے شما امضا ڪنیم ڪه امام زمان(عج) علیه‌السلام آنجا هست.

📚(در محضر بهجت، ج۲، ص۱۷۹)

—

**با امام زمان حرفبزن🌷**

گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن
گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن

گفتم به نام نامیت هر دم بنازم
گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم

گفتم که دیدار تو باشد آرزویم
گفتا که در کوی عمل کن جستجویم

گفتم بیا جانم پر از شهد صفا کن
گفتا به عهد بندگی با حق وفا کن

گفتم به مهدی بر من دلخسته رو کن
گفتا ز تقوا کسب عز و آبرو کن

گفتم دلم با نور ایمان منجلی کن
گفتا تمسک بر کتاب و هم عمل کن

گفتم ز حق دارم تمنای سکینه
گفتا بشوی از دل غبار حقد و کینه

گفتم رخت را از من واله مگردان
گفتا دلی را با ستم از خود مرنجان

گفتم به جان مادرت من را دعا کن
گفتا که جانت پاک از بهر خدا کن

گفتم ز هجران تو قلبی تنگ دارم
گفتا ز قول بی عمل من ننگ دارم

گفتم دمی با من ز رافت گفتگو کن
گفتا به آب دیده دل را شستشو کن

گفتم دلم از بند غم آزاد گردان
گفتا که دل با یاد حق آباد گردان

گفتم که شام تا دلها را سحر کن
گفتا دعا همواره با اشک بصر کن

گفتم که از هجران رویت بی قرارم
گفتا که روز وصل را در انتظارم
—

هو المحبوب

خواهی که شود دل تو چون آئینه

ده چیز برون کن از درون سینه

کبر وحسد و ظلم و حرام و غیبت

بخل و طمع و حرص و ریا و کینه
———————————–
ميان کوچه مان بوي يار مي آيد
گلي رسيده که با او بهار مي آيد

خبر رسيده کسي از تبار باران ها
رسد به داد دل خشکسالي جان ها

خبر رسيده که طوفان به پا شود وقتي
نسيم آمدنش مي رسد به ايوان ها

خبر رسيده که وقتي رسيد مي شِکُفد
گل از گل همه ي خارهاي گلدان ها

خبر رسيده که روزي ز مشرق کعبه
دوباره سر بزند آفتاب ايمان ها

خبر رسيده که با آيه هاي چشمانش
پس از ظهور کنند استخاره قرآن ها

خبر رسيده ولي ما هنوز هم خوابيم
شبيه مرده اي افتاده در خيابان ها

عوض شده است زمانه چنان که مجنون هم
به خانه خفته و ليلاست در بيابان ها

اگر نياز ببيند بدون ناز آيد
چنان که آب گوارا به کام عطشان ها

به جاي خوردن نامش به کوچه ي دلمان
فقط شده است «ولي عصر» نام ميدان ها

دعاي عهد نرفته ز يادمان اما
نمانده است کسي روي عهد و پيمان ها

اگر چه با دل شيعه کنار مي آيد
نکردم آن چه ز ما انتظار مي آيد

دعا براي ظهورش دعايمان شده است
تمام آرزوي ربّنايمان شده است

قسم به «يابن الانوار ظاهره» نورش
ميان ظلمت شب روشنايمان شده است

براي آشتي با خدا و توبه ي مان
چقدر واسطه و آشنايمان شده است

بيا به سمت ظهورش کمي قدم بزنيم
که انتظار فقط ادعايمان شده است

هميشه در وسط جنگِ کشتي و طوفان
به سمت ساحل حق ناخدايمان شده است

هميشه آخر خط با نگاه رحمت خود
عوض کننده ي حال و هوايمان شده است

همان که باعث خون گريه هاي او هستيم
هميشه باعث لبخندهايمان شده است

دوباره نيمه ي شعبان و افضل الاعمال
زيارت حرم کربلايمان شده است

بيا دوباره براي حسين گريه کنيم
بيا که ناله ي او همنوايمان شده است

چقدر با من و تو گريه کرده بر جدّش
چقدر هم نفس هاي هايمان شده است
—————————
بيا اى دل خدا را بندگى كن
خدايى شو، خدايى زندگى كن
خدا را در نماز، آرى توان يافت
معطر شد دلى كز گل نشان يافت
بيا چون ماه در آغوش شب ها
به محراب سحر سجاده بگشا
عبادت كن كه اين باغ گل افشان
طراوت مى دهد بر گلشن جان
آن را كه جز بدرگه ايزد نياز نيست
راهش نماز باشد و راهى دراز نيست
——————-
چه خوب سروده سعدى شيرازى :

برگ عيشى به گور خويش فرست
كس نيارد زپس تو پيش فرست

خور و پوش و بخشاى و روزى رسان
نگه مى چه دارى ز بهر كسان

زر و نعمت اكنون بده كان تست
كه بعد از توبيرون ز فرمان تست

تو با خود ببر توشه خويشتن
كه شفقت نيايد ز فرزند و زن

غم خويش در زندگى خور كه خويش
به مرده نپردازد از حرص خويش

به غم خوارگى جز سر انگشت تو
نخارد كسى در جهان پشت تو
————————