اللهم عجل لولیک الفرج الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم
✔️ حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
▪️می‌دانیم روایاتی را که دربارۀ زیارات سیدالشهدا در نیمۀ شعبان و در شب عاشورا و این‌ها هست، به کجاها رسیده؟!
▪️هیچ می‌توانیم بگوییم «کَانَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِه» یعنی چه؟!
▪️ یا مثلاً [اینکه در احادیث دربارۀ] زیارت عاشورا آمده «جَاءَ یَوْمَ القِیَامَة مُلَطَّخاً بِدَمِهِ فِی اصْحَابِ الحُسَیْنَ»(۱) (در روز قیامت آغشته به خون خود در میان اصحاب حسین (ع) محشور می‌شود).
▪️ سیدبن‌طاووس از این هم بالاتر نقل کرده است «مُلَطَّخاً بِدَمِ الحُسَیْنِ»(آغشته به خون حسین (ع)).
🔸چه عرض بکنیم؟! ما این‌ها را می‌فهمیم؟!
▪️چیست که ثوابش برای ما مذخور(۲)نیست؟
همین بکاء برای سیدالشهدا (ع) ثوابش چیست؟! می‌توانیم برایش حدی که دیگر از آن بالاتر نیست بگوییم؟! حدی نیست که! به حدی است بکاء که [در روایت] می‌گوید همین‌که اشک مختصری آمد، اذن دخول سیدالشهدا است و چه‌بسا جاهای دیگر هم [بنابه] الغاء خصوصیت، همین باشد؛ «الدَّمْعَةُ عَلامَةُ الْاِذْنِ»؛ داخل بشو.
از چشم من اشک بیاید، چه ربطی دارد به اینکه آنها اذن داده‌اند؟! هیچ معلوم است که چه هست قضایا؟!
پی نوشت:
۱_«مَنْ بَاتَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ (ع) لَیْلَةَ عَاشُورَاءَ لَقِیَ اللَّهَ تَعَالَی یَوْمَ الْقِیَامَةِ مُلَطَّخاً بِدَمِهِ کَأَنَّمَا قُتِلَ مَعَهُ فِی عَرْصَةِ کَرْبَلَاءَ؛ هرکس شب عاشورا نزد قبر حسین (ع) بیتوته کند، روز قیامت خدا را در حالی ملاقات میکند که به خون خود آغشته است. گویا با او در صحرای کربلا کشته شده است»؛ مصباح‌المتهجد، ج٢، ص٧٧١؛ اقبال‌الاعمال، ج۲، ص۵۵۸ و نیز نک: کامل‌الزیارات، ص۱۷۳؛ مزار کبیر، ص۳۵۱؛ بحارالانوار، ج۹۸، ص۱۰۳و١٠۴.
۲_مذخور امری است که در دسترس همه نیست و ذخیره شده است برای افراد خاص یا وقت خاص یا مکان خاص؛ و مذخور بودن ثواب زیارت به یکی از این معانی است: ١. ذخیره‌شده برای وقت شدت نیاز؛ ٢. اصلاً بیان نمی‌شود که چقدر است؛ ٣. فقط برای خواص شیعه ذکر می‌شود.
📚 رحمت واسعه، ویراست سوم، ص٢٧۴
☑️ کانال رسمی مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت #آیت_الله_بهجت قدس‌سره
✅ @bahjat_ir
