اللهم عجل لولیک الفرج الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم
🔰اگر «عبد» باشی مهربانی مولا را باور می‌کنی!
🔰ترس از خدا، تو را در موضعِ «عبد» قرار می‌دهد
🌀#چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ (ج۱۸)-قسمت دوم
⭕️برای اینکه مهربانی خدا را باور کنی باید بپذیری که «عبد» هستی
⭕️وقتی عبد شدی، طبیعاً مولا به تو محبت می‌کند
⭕️هیچ چیزی مثل «خوف از خدا» هویت عبد‌بودن را برایمان جا نمی‌اندازد
⭕️چهار اثر مهم ترس از خدا:
۱. عکس‌العمل مهربانانۀ خدا را به‌همراه دارد
۲. تکبر و قساوتهای قلب انسان را فرومی‌ریزد
۳. انسان را با هیجان، به‌سوی خدا «فرار می‌دهد»
۴. انسان را نسبت به خدا در موضِع عبد نسبت به مولا قرار می‌دهد
___________________
#علیرضا_پناهیان
💠ترس از خدا متناسب با مکانیزم وجودی انسان است و چند اثر یا کارکرد بسیار مهم دارد:
۱. اولین اثرش این است که عکس‌العمل مهربانانۀ خدا را به سراغ آدم می‌آورد. وقتی خائف بشوی خدا آناً به تو مهربانی می‌کند و تو این مهربانی را لمس می‌کنی، می‌چشی و باور می‌کنی و یک تجربۀ مهربانانه از خدا پیدا می‌کنی.
💠تو در جریان «خودسازی» تنها نیستی؛ خودسازی یک فعالیت دونفره است بین «تو و خدا» یعنی یک عمل و عکس‌العملِ دائم، بین تو و خدا وجود دارد. لذا اگر کسی بخواهد باورش به مهربانی خدا بیشتر شود، باید در تعامل دائم با خدا، باور خود را افزایش بدهد.
۲. دومین اثر خوف از خدا این است که تکبر آدم را خودبه‌خود از بین می‌برد و قساوتهای قلب او را فرومی‌ریزد. وقتی انسان خائف می‌شود تکبرش می‌ریزد؛ آدم خائف، طبیعتاً افتاده‌حال، متواضع و کوچک می‌شود، حتی صدایش هم نازک می‌شود! صدای آیت‌الله بهجت(ره) را در نماز شنیده‌اید؟ ایشان در اوج ضعف و ترس نسبت به پروردگار نماز می‌خواندند و این حالت، در صدایشان موقع نماز، کاملاً مشخص بود.
💠وقتی با ترس از خدا، سنگ‌های قلب انسان فرو ریخت و قساوت‌هایش از بین رفت و قلبش نرم شد، حالا مهربانی خدا را بهتر درک می‌کند، چون خودش هم چیزی از جنس این مهربانی شده است.
۳. سومین اثر خوف از خدا این است که انسان را با هیجان، به‌سوی خدا فرار می‌دهد، انسان را با اصرار، به‌سوی خدا می‌کشاند. وقتی انسان خائف شد، خوبه‌خود به‌سوی خودِ خدا می‌رود، چون از خدا که نمی‌شود فرار کرد «لَا يُمْكِنُ الْفِرَارُ مِنْ حُكُومَتِك» (دعای کمیل) لذا در روایات به ما تأکید شده است که از خدا به‌سوی خدا فرار کنید (وَ فِرُّوا إِلَى اللَّهِ مِنَ اللَّه؛ نهج‌البلاغه/خطبه24) یعنی عادی نروید؛ بلکه فرار کنید! وقتی آدم بترسد، عادی نمی‌رود؛ فرار می‌کند! هرکسی می‌‌خواهد محکم به بغل خدا بچسبد و خدا او را در آغوش بگیرد، راهش این است که از خدا بترسد. آیا مادری هست که بچه‌اش از چیزی بترسد و به آغوش او پناه ببرد ولی او بچه‌اش را نوازش نکند؟!
👈ادامه مطلب در پست بعد👇👇
@Panahian_text
