شنبه , نوامبر 23 2024

🌀#چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ (ج۱۷) قسمت دوم

👈ادامه مطلب بحث:

🌀#چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ (ج۱۷) قسمت دوم

💠مهربانی‌کردن به دیگران مهم است خصوصاً نسبت به کسی که دو ویژگی دارد: هم نسبت به تو خطا کرده، هم نسبت به او قدرت داری. اگر کسی نسبت به شما خطا کرد با سرزنش‌های خودتان او را له نکنید، اگر خدا با ما این رفتار را بکند که نابود می‌شویم! با هر کسی خواستی برخورد کنی بگو اگر حق دارم به او فحش بدهم، خدا هم حق دارد به من خیلی چیزها بگوید! اگر حق دارم محرومش کنم، خدا هم حق دارد محرومم کند! خدا از ما انتظار دارد کسی که نسبت به ما خطا می‌کند یا مقصر است مثل مادرش باشیم و بدی‌هایش را نادیده بگیریم.

💠خدا رابطۀ خودش را با ما مشروط به رابطۀ ما با یکدیگر کرده است. ما معمولاً با خودِ خدا راحت می‌توانیم کارمان را پیش ببریم ولی اینجاها گیر می‌کنیم! مثلاً طبق روایت، در خانواده اگر زن و شوهر باهم دعوا نکنند رزق‌شان زیاد می‌شود(من حَسُنَ بِرُّهُ في أهلِ بَيتِهِ زيدَ في رِزقِهِ؛ دعوات راوندی/127) اگر باهم دعوا کنند قبل از اینکه ببینند تقصیرِ کیست، رزق‌شان کم می‌شود! یعنی «روحیۀ عدم توافق» رزق را کم می‌کند.

💠امام صادق(ع) به یکی از دوستانش درباره ارتباط با گروهی که ضعفی در ایمان‌شان بود فرمود: خوب است ما هم به‌خاطر فاصله‌ای که با شما داریم شما را تحویل نگیریم، خدا هم به‌خاطر فاصله‌ای که با ما دارد ما را تحویل نگیرد؟! چرا به‌خاطر این فاصله، مهربانی‌تان را به آن قوم ترک کنید؟( يَتَوَلَّوْنَا وَ لَا يَقُولُونَ مَا تَقُولُونَ تَبْرَءُونَ مِنْهُمْ قَالَ قُلْتُ نَعَمْ قَالَ فَهُوَ ذَا عِنْدَنَا مَا لَيْسَ عِنْدَكُمْ فَيَنْبَغِي لَنَا أَنْ نَبْرَأَ مِنْكُمْ؛ کافی/2/43)

💠مانع درک مهربانی خدا این است که مهربانی دیگران را نمی‌بینیم. لذا روحیه ما باید طوری باشد که برای مهربانی‌های کوچک تشکر کنیم و سعی کنیم جبران کنیم. وقتی مهربانی خدا را ببینیم از تنهایی در می‌آییم، ابرقدرت می‌شویم، به خلاقیت و شکوفایی می‌رسیم، اخلاق‌مان درست می‌شود و معصیت نمی‌کنیم.

💠رسول خدا(ص) در شب معراج سؤال کرد: کدام عمل با فضیلت‌تر است؟ خداوند فرمود: هیچ‌چیزی نزد من، ارزشمندتر از توکل به من و راضی‌بودن به رضای من نیست! «لَيْسَ شَيْءٌ أَفْضَلَ عِنْدِي مِنَ التَّوَكُّلِ عَلَيَّ وَ الرِّضَا بِمَا قَسَمْتُ» (ارشاد‌القلوب/1/199) توکل یعنی به خدا بسپار، اگر به خدا نسپاریم اخلاق‌مان خراب می‌شود، ناراحت و ناآرام می‌شویم.

💠و بعد فرمود: واجب است بر من دوست داشته باشم کسانی را که در راه من به‌هم محبت و مهربانی می‌کنند و به‌خاطر من به‌هم وصل می‌کنند. «وَجَبَتْ مَحَبَّتِي لِلْمُتَحَابِّينَ فِيَّ وَ وَجَبَتْ مَحَبَّتِي لِلْمُتَعَاطِفِينَ فِيَّ وَ وَجَبَتْ مَحَبَّتِي لِلْمُتَوَاصِلِينَ فِيَّ وَ وَجَبَتْ مَحَبَّتِي لِلْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيَّ» مهربانیِ من حد ندارد «وَ لَيْسَ لِمَحَبَّتِي عِلْمٌ وَ لَا غَايَةٌ وَ لَا نِهَايَةٌ» (همان)

💠یک راه میان‌بُر هم هست؛ خدا حتماً یک راه ساده جلوی پای ما می‌گذارد. نمی‌توانی به کسانی که ناشکری و اذیتت کردند محبت کنی؟ به کسانی مهربانی کن که خدا مهربانی‌کردن به آنها را خیلی خیلی دوست دارد، به چهارده معصوم مهربانی کنید، مثلاً اینکه به حرم اهل‌بیت(ع) بروید یا جلسۀ روضه بگیرید، آن بزرگواران همین روضه‌ها و ‌نشستن‌های ما را محبت تلقی می‌کنند.

🚩مسجد امام صادق(ع)- ۹۷.۰۳.۱۱
📢صوت در:
@Panahian_mp3

@Panahian_text

 

دیدگاهتان را بنویسید