گوشهای از زندگی امام حسین(ع) پیش از منصب امامت
گوشهای از زندگی امام حسین(ع) پیش از منصب امامت
امام حسین(ع) شهید کربلا، ملقب به ثارالله، ثمره پیوند آسمانی حضرت علی(ع) و فاطمه(س) است.
دوران امامتِ ده ساله آن حضرت مقارن با حکومت معاویه و شش ماه پایانی زندگی ایشان در زمان حکومت یزید بود. به ابعاد زندگی امام حسین(ع) پیش از واقعه کربلا کمتر پرداخته شده است.
موارد زیر تنها بخشی از نقشهای اثرگذار امام(ع)، پیش از امامت را مورد بررسی قرار میدهد.
🔹مباهله
امام حسین(ع) در کنار دیگر اصحاب کِساء (رسول خدا، امیرالمؤمنین، حضرت فاطمه و امام حسن علیهم السلام) در ماجرای مباهله حضور داشتند. این ماجرا که از نامه پیامبر(ص) برای دعوت مسیحیان نجران به دین اسلام آغاز شد؛ سندی بزرگ برای فضیلت اهل بیت است و از اهمیت تاریخی بالایی برخوردار می باشد.
برای مطالعه بیشتر درباره مباهله رجوع کنید به مقاله : مباهله؛ فضیلت اهل بیت در قرآن است که قبلا در همین کانال منتشر شده است.
🔹فرماندهی در جنگ
بنا بر نقل مورخان، امام حسین(ع) در جنگ جمل فرماندهی سپاه امام علی(ع) را برعهده داشتند و در جنگ صفین برای آگاهی لشکریان از جهاد، خطبهای خواندند.
در همین جنگ در ماجرای پس گرفتن آب از شامیان نیز شرکت داشتند. لشکریان معاویه آب را بر روی امام علی(ع) و یارانش بسته بودند تا از این راه بتوانند آنان را تسلیم کنند. از همین رو امام علی(ع) فرمودند: «این نخستین پیروزی بود که به برکت حسین(ع) بدست آمد»
🔹پذیرش فرمایش امیرالمؤمنین(ع)
در اواخر حکومت عثمان، خلیفه سوم، زمانیکه افراد شورشی به قصد کشتن خلیفه به خانه او هجوم بردند، علیرغم نارضایتی از عملکرد خلیفه، امام علی(ع) به حسنین(ع) فرمودند تا از خانه عثمان حفاظت کنند.
در برخی نقلها دلایل این اتفاق را دفع تهمتِ شرکت در خون عثمان دانستهاند.
🔹مطیع و حامی برادر
پس از شهادت امام علی(ع) گروهی از خوارج با امام حسن(ع) بیعت نکردند و نزد امام حسین(ع) رفتند تا با ایشان بیعت کنند اما امام(ع) از بیعت ممانعت کردند و فرمودند: «به خدا پناه میبرم تا زمانیکه حسن(ع) زنده است بیعت شما را بپذیرم»
این سخنِ امام حسین(ع) به انحصار امامت امام حسن(ع) اشاره دارد. امام حسین(ع) همچنین در ماجرای صلح امام حسن(ع) با معاویه، خود را مطیع برادر بزرگتر دانستند و از ایشان حمایت کردند.
🔹واکنش به ظلم و ستم
در منابع آمده است روزی امام حسین(ع) که حدودا ۹ سال سن داشتند، وارد مسجد شدند درحالیکه عمربن خطاب بر روی منبر پیامبر(ص) مشغول سخنرانی بود. امام(ع) از منبر بالا رفتند و فرمودند: «از منبر پدرم فرود آی و بر منبر پدرت بنشین»
نمونه دیگر از واکنش امام(ع) در برابر ظالمان، خطبه ایشان است که مشهور به منا است و پیش از مرگ معاویه خوانده شده است. زمانیکه معاویه در تلاش بود تا برخلاف پیمان صلح، فرزندش را به ولایتعهدی برساند، امام(ع) در منطقه منا خطبهای خواندند و در آن به موارد زیر اشاره کردند:
برشمردن فضائل امیرالمؤمنین علی(ع)؛ تاکید بر نصب ولایت ایشان در روز غدیر خم؛ اشاره به ماجرای مباهله و تأکید بر فضائل اهل بیت(ع)؛ دعوت مردم به امر به معروف و نهی از منکر؛ پند گرفتن از اولیاء خدا؛ تباه نساختن حقوق ضعیفان؛ هراسیدن از نقض پیمان؛ بی ارزش شمردن مال دنیا؛ و توکل بر خداوند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
📝 واحد پژوهش بنیاد فارِس المؤمنین
بمناسبت سالروز ولادت امام حسین (ع)
@Fares_ir