امام حسین(ع) دردانه خداوند است.
امام حسین(ع) دردانه خداوند است.
مرحوم استاد آيتالله سعادتپرور در کتاب فروغ شهادت مینويسد:
▫️«در روايات بسيارى است كه سيدالشهدا(ع) از اوّل خلقت آدم(ع) تا خاتم انبياء(ص) مورد توجّه خداوند، انبيا و اوصياء(ع) قرار گرفته و آنان از وى ياد نمودهاند. اين چه خصيصهاى است كه نهتنها پيش از ولادتش، كه پس از ولادت و شهادت او، معصومان(ع) درباره او سخنها گفتهاند؟ نهتنها در لسان معصومان(ع)، كه بعد از شهادت او، همه موجودات مادّى و مجرّد، جنّ، انس و ملائكه، زمين و زمان و… بر او گريسته و او را به تعظيم ياد میکنند؟
▫️در زيارات و رواياتى كه درباره سيدالشهدا(ع) وارد شده است، جريان تأثّر موجودات عالم از واقعه شهادت آن حضرت، از جايگاه خاصّى برخوردار است، به گونهاى كه در كمتر زيارتى از امام حسین(ع) است كه به اين مسأله اشاره نشده باشد.»
▫️ايشان همچنين در توضيح معنای «الوتر الموتور» در زيارت عاشورا مینويسد: «جمله «اَلْوِتْرَ الْمَوْتُورَ»، … در ظاهر به معناى فرد و تنهاىِ بیهمتا، و به زبان فارسىِ خودمانى، به معناى «دُردانه» است، و به خصيصه خاص سيدالشهدا(ع) … اشاره دارد.»
▫️«دُردانه» اصطلاحاً به کسی گفته میشود که در جمعی مانند اعضای خانواده، مورد توجه ويژه والدين و اعضای خانواده است.
▫️ايشان میفرمود: از اين بيان زيارت استفاده میشود که سيدالشهداء(ع) دُردانه پروردگار است و خداوند در ارتباط با او حساب ويژهای دارد و کسی که به ايشان متوسل شود، از فضل خاص خداوند بهرهمند میگردد.
▫️از همين جا به راز تفاوت فاجعه کربلا و زنده بودن آن، با ساير حوادث تاريخی که ظاهر مشابهی دارند پي ميبريم. سوزش شهادت سيدالشهداء(ع) هرگز خاموش نمیشود؛ چنانکه رسول اکرم(ص) فرمود:
▫️همانا که شهادت امام حسين(ع) آتشى در دل مؤمنان انداخته است كه هرگز سرد نخواهد شد.
▫️تا به آنجا که ايشان اصلاً علامت مؤمن را شدّت گريه بر سيدالشهداء(ع) میداند و در ادامه میفرمايد:
▫️مؤمنی از او ياد نمیکند، مگر آنکه میگريد.
🔺راز اين تفاوت در مراتب ولايت است و مقام سيدالشهداء(ع) در نزد پروردگار به گونهاي است که توسل به ايشان، توسل به محبوبترينها در درگاه الهی است و خداوند پاسخ چنين استمدادی را سريعتر از ساير استمدادها میدهد.
(ادب حضور، دفتر پنجم؛ آداب و مراقبات عزاداری سیدالشهداء(ع)، ص۲۹)
🌹عید شما مبارک!🌹
☑️ کانال جلوه نور علوی
@jelvehnooralavi