⁉️ مصلحت یا عافیت؟! این روزها مسئله این است…
🔰 یکی از انتقاداتی که به مسأله شفافیت میشود این است که عامه مردم به آن اندازه به مسائل سیاسی اشراف ندارند که تمامی تصمیمات را درک کنند و این خود میتواند منجر به تصمیمات عوامگرایانه یا پوپولیستی شود. البته کسی که شفافیت را قربانی چنین مصلحتی کند، نباید همین جا متوقف شود و باید این مسیر را تا مرحله استبداد خردمندان که از همان ابتدا توسط افلاطون مطرح شد ادامه دهد. به عبارت دیگر فرض میکنیم کسانی که چنین نگرانی دارند خود از خردمندان هستند و گذشته از آن مبتلا به فساد نیستند و مصلحت جامعه را به مصلحت خود مقدم میکنند و در این مصلحت جویی تمامی اقشار جامعه را در نظر میگیرند. آیا میتوان نه تنها شفافیت که حتی مردمسالاری را برای قدرت یافتن این دسته قربانی کرد؟
🔸 بگذارید مسأله را طور دیگری بیان کنم، فرض کنیم هوش مصنوعی بتواند در هر تصمیم و قانونگذاری حکومتی، نه تنها بهترین تصمیم که عادلانهترین تصمیم را به گونهای انتخاب کند که به بهینه ترین حالت منافع تمامی اقشار جامعه را لحاظ میکند، آیا در چنین وضعیتی خردمندانه این نیست که همه تصمیمات را به هوش مصنوعی محول کنیم؟ آیا چنین جامعهای مدینه فاضله نمیشود؟