یکشنبه , دسامبر 22 2024

💠چرا شیرینی مهربانی خدا را حس نمی‌کنیم؟!

💠چرا شیرینی مهربانی خدا را حس نمی‌کنیم؟!
🔸یک‌دلیلش «یأس از رحمت خدا» است

🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ ج۱

🔰چرا دائماً باید به خودمان تلقین کنیم که خدا مهربان است؟

🔻برخی آفات روحیِ ما موجب می‌شود دائماً دچار «یأس از رحمت خدا» بشویم

🔰 اوصاف ماه رمضان در واقع وصف مهربانی خداست؛ اگر این اوصاف در ما نشاط و لذت ایجاد نکند، یعنی «مهربانی خدا را درک نکرده‌ایم!»

🔻چگونه مهربانی خدا را تمنا کنیم؟ باید خیلی به مهربانی خدا معتقد باشیم و سوءظن به خدا نداشته باشیم

🔰 ما به مهربانی خدا محتاجیم؛ خیلی بیشتر از نیاز کودک به محبت مادر. آیا تو احتیاج خودت را به مهربانی خدا می‌فهمی؟
________
#علیرضا_پناهیان
💠وقتی به ما سفارش می‌کنند «هرکاری را با بسم‌‌الله‌الرحمن‌‌الرحیم آغاز کنید» یعنی باید دائماً مهربانی خدا را به خودمان تلقین کنیم. اما چرا دائماً باید به خودمان تلقین کنیم که خدا مهربان است؟

📌مهربانی و رحمت خدا در عین حالی که برای ما محبوب است، اما موضوعی است که دائماً از ذهن انسان فرار می‌کند. یک آفاتی در درون سینه و روح ما ایجاد می‌شود که موجب می‌شود دائماً دچار «یأس از رحمت خدا» بشویم. ابلیس هم دقیقاً همین کار را می‌کند، بزرگ‌ترین خصیصۀ ابلیس این است که مأیوس از رحمت خداست و این صفت خبیث خودش را به دیگران هم منتقل می‌کند!

💠خارهای هرزه‌ای در قلب انسان هست که دائماً می‌خواهد انسان را مأیوس کند؛ با هر گناه یا هر اتفاق و حادثه‌ای در اطرافمان، خودمان را از رحمت خدا مأیوس می‌کنیم. مثلاً وقتی می‌بینیم کسانی قدرتی و ثروت و اسلحه دارند و ظاهراً می‌توانند به ما ظلم کنند، به خودمان تلقین می‌کنیم که «من تنها هستم، من پناهی ندارم!» این وضعیتِ سرشار از ترس و نگرانی و احساس تنهایی دائماً در روح انسان تولید می‌شود، به همین دلیل لازم است دائماً به خودمان تلقین کنیم که «یادت باشد؛ خدا رحمان و رحیم است!»

📌چرا فرموده‌اند که دائماً برای شروع هر کاری «بسم‌ الله الرحمن الرحیم» بگویید و دائماً یادآوری کنید که «خدا مهربان است»؟ یکی از دلائلش این است که «شما در درون قلب خودت مدام تولید‌کنندۀ یأس نسبت به رحمت خدا هستی و به دلائل مختلف، این یأس در درون تو بازتولید می‌شود لذا باید با آن مقابله کنی»

💠یکی از فلسفه‌های ذکر، یادآوری است. ما به یادآوریِ مداوم این موضوع نیاز داریم و منظورمان از این یادآوری «خوب اندیشیدن و عمیقاً تفکر کردن دربارۀ رحمت خدا» است. البته رحمت خدا در کلمات مختلفی تجلی پیدا می‌کند و خیلی از مفاهیم هستند که از مهربانی خدا صحبت می‌کنند؛ مثل مغفرت، نعمت، برکت و هدایتِ الهی.

📌کلامی از رسول‌خدا(ص) هست که تقریباً تنها روایت کلیدی برای معرفی ماه رمضان است. ایشان سه وصف بزرگ برای این ماه ذکر می‌فرماید: «أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ» (امالی صدوق/93) شهر خدا به سوی شما آمده است؛ با برکت و رحمت و مغفرت. (هرکدام از این سه وصف، یکی از مظاهر مهربانی خداست)

💠بعد می‌فرماید: «در این ماه، به مهمانی خدا دعوت شده‌اید… خوابیدن شما در این ماه، عبادت است، اعمال شما مقبول و دعای شما مستجاب است» همۀ اینها در واقع وصف مهربانی خداست ولی اگر این اوصاف در ما نشاط و بالاترین لذت را ایجاد نکند، در واقع ما مهربانی خدا را فهم نکرده‌ایم. مهم این است که از مهربانی خدا لذت ببریم.

📌چرا شیرینی مهربانی خدا را حس نمی‌کنیم؟! باید غصه بخوریم و خودمان را مذمت کنیم که چرا رابطۀ ما با خدا قطع است؟ (همین مذمت‌کردن در را به‌روی ما باز می‌کند) می‌دانید چه‌کسی رابطه‌اش با خدا قطع است؟ کسی که شیرینیِ مهربانی خدا را عمیقاً نمی‌چشد و عمیقاً آن‌را تمنا نمی‌کند و از آن لذت نمی‌برد و از خلأش نابود نمی‌شود.

💠نیاز انسان به «رحمت خدا» خیلی بیشتر از این حرف‌هاست؛ این در واقع شارژِ روح و انرژی حیات ماست. آیا ما چنین احساسِ نیازی به رحمت و مهربانیِ خدا داریم؟ چگونه می‌توانیم این احساس را پیدا کنیم؟ چگونه مهربانی خدا را گدایی کنیم و از خدا تمنا کنیم؟

📌برای تمنا و گدایی‌کردنِ مهربانی خدا لازم است خیلی به مهربانی خدا معتقد باشی، نه اینکه با سوءظن درِ خانۀ خدا بروی و بعدش بگویی «یعنی خدا می‌بخشد؟ جواب مرا می‌دهد یا نه؟ اصلاً مرا آدم حساب می‌کند؟ صدایم را می‌شنود؟» این‌‌طوری که اصلاً نمی‌توانی تمنا و گدایی کنی!

💠ما به مهربانی خدا محتاجیم؛ البته هرکسی این نیاز خود را نمی‌فهمد. آیا تو احتیاج خودت را به مهربانی خدا می‌فهمی؟ ما باید از مهربانی خدا لذت ببریم؛ آیا واقعاً لذت می‌بریم؟ ما باید مهربانی‌هایی که خدا به ما داشته است را ببینیم؛ آیا واقعاً می‌بینیم؟ ما باید در پاسخ به مهربانی‌های خدا دائماً شاکر باشیم، اما نمی‌توانیم خیلی شاکر باشیم؛ چون مهربانیِ خدا را نمی‌بینیم و عمیقاً درک نمی‌کنیم.

📌ما بیشتر از کودکان که به محبت مادران نیازمند هستند به محبت خدا نیازمند هستیم. خدا هم در عالم خلقت کار دیگری جز لطف و مهربانی به بنده‌اش ندارد و تا بی‌نهایت می‌تواند مهربانی کند. شما هرچقدر هم مهربانی خدا را درک کرده باشید، بازهم محتاج هستید که مهربانی خدا را بیشتر درک کنید.

💠چگونه مهربانی خدا را باور کنیم؟ در چه اموری مهربانی خدا را ببینیم؟ یک مدتی مسئلۀ خودتان را این قرار بدهید که «آیا من می‌فهمم خدا مهربان است؟ چقدر به این مهربانی نیاز دارم؟!» بهترین وقتش هم ماه مبارک رمضان است.

📌مرحوم قاضی(ره) می‌گفت: «من در عالم مکاشفه دیدم رحمة‌الله‌الواسعه حسین(ع) است» اینکه امام حسین(ع) را دوست داری یعنی دوست داری به این رحمت متصل بشوی؛ این یک نشئه‌ای از مزۀ آن رحمت خداست! اگر از ذکر روضه لذت می‌بری، این لذت همان رحمت خداست، طعمش این‌طوری است! منتهی این قسمتش را به‌خاطر آن‌همه زجری که حسین(ع) کشید برای ما ارزان کردند که بچشیم!

🚩مسجد امام صادق(ع)- ۹۷.۰۲.۲۶
📢صوت در کانال:
@Panahian_mp3

@Panahian_text

 

دیدگاهتان را بنویسید