‍ ظرائف سلوکی

‍ ظرائف سلوکی

مناجات شریف شعبانیه ، در محدوده ی معدود ادعیه ای است که اهل البیت علیهم السلام ، در غیر از ماه مبارک شعبان از قلوب مطهرشان بر زبان نورانی شان ظاهر می شد.
همچنین در بین اهل معرفت این مناجات از جایگاه بسیار ویژه ای بر خوردار است ، به گونه ای که آن بزرگواران معتقد بودند ، در صورتی که هیچ معارفی از سوی امامان معصوم علیهم السلام به ما نمی رسید و تنها همین یک دعا به ما رسیده بود ، برای ما کافی بود.
بعضی از اهل معنا ، حفظ کردن این دعا را به رهجویان راه طریقت ، توصیه می فرمودند و مداومت بر آن را برای سالکین الی الله ، امری مقرب می دانستند.
پ.ن : در صورت عدم توانایی جهت حفظ این مناجات ، می توانیم حداقل بعضی از فراز های این دعای شریف را حفط نموده و در قنوت نماز هایمان بر آن مداومت نماییم تا با ایجاد این عمل خود را از برکات وجودی آن بی نصیب نکنیم.
لازم به ذکر است ، هر چه فهم عمیق تری از دعا پیدا کنیم ، جهت سیر به سوی حقیقت و رجوع به حضرت رب العالمین ، سریع تر و راحت تر جلو می رویم ؛ فلذا توصیه می کنیم ، جهت ورود در اعماق معارف این دعای شریف ، می توانید به سایت لب المیزان و به شرح مناجات شعبانیه ی استاد طاهر زاده رجوع نمایید.
خالی از لطف نیست ، اگر در اینجا متذکر شویم که این دعا بسیار بسیار ، ما را در ادامه ی حیات دینی مان کمک خواهد نمود ؛ پیشنهاد می کنیم ، مؤانست با این دعا را از دست ندهید.
فرازی از مناجات شعبانیه
ﺇِﻟَﻬِﻰ ﺇِﻥ ﺃَﺧَﺬﺗَﻨِﻰ ﺑِﺠُﺮﻣِﻰ ﺃَﺧَﺬﺗُﻚَ ﺑِﻌَﻔﻮِﻙَ
ﻭَ ﺇِﻥ ﺃَﺧَﺬﺗَﻨِﻰ ﺑِﺬُﻧُﻮﺑِﻰ ﺃَﺧَﺬﺗﻚَ ﺑِﻤَﻐﻔِﺮَﺗِﻚ
پروردگارا ؛ اگر مرا به جرمم مواخذه کنی ، تو را به عفوت مواخذه می کنم !
و اگر مرا به ذنوبم مواخذه کنی ، تو را به مغفرتت مواخذه می کنم.
ﻭَ ﺇِﻥ ﺃَﺩﺧَﻠﺘَﻨِﻰ ﺍﻟﻨَّﺎﺭَ ﺃَﻋﻠَﻤﺖُ ﺃَﻫﻠَﻬَﺎ ﺃَﻧِّﻰ ﺃُﺣِﺒُّﻚَ
ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺩﻭﺯﺥ ﺑﺮﻯ ﺍﻫﻞ ﺁﺗﺶ ﺭﺍ ﺁﮔﺎﻩ خواهم کرد که من تو را دوست می داشتم.

@tezkar